Nieuws

Verslag bijscholing communicatie

www.watervrienden.com
Op zondag 21 april was er een bijscholing voor onze lesgevers en vrijwilligers met als thema communicatie. De technische commissie (TC) had Kitty Mensink bereid gevonden om de bijscholing te geven. Zij heeft ook een verslag gemaakt van de bijeenkomst en de voorbereidingen.

Dat je als gast(docent) tijdens een bijscholing op een frisse maar zonnige zondagochtend eind april Buurtcentrum De Hunzeborgh binnen loopt en dat dan alle 19 deelnemers van Zwemvereniging de Watervrienden gewoon klaar zitten. In een U-vorm. Met koffie voor hun neus en een goed humeur. Dat ben ik niet helemaal gewend als docent in het MBO….. ?.

Enige tijd geleden werd ik benaderd door Marica Hartsema, moeder van Anine, een oud-student van mij. Of ik deel uit wilde maken van hun bijscholing, iets met communicatie…met kinderen en ouders….Gaandeweg het gesprek werd ik steeds enthousiaster. Wat geweldig, deze vereniging, gedragen uitsluitend door vrijwilligers met duidelijk al een jarenlange passie voor de sport, de kinderen en de club.

En wat was het leuk! In de week voorafgaand aan de workshop ben ik 2x op ‘werkbezoek’ geweest. Ik moest natuurlijk wel een beeld hebben bij wat er dan daadwerkelijk gebeurde in het zwembad (goed idee Marica). Op naar de Parrel op donderdag en Kardinge op vrijdag. Bij binnenkomst hoor ik meteen mijn naam. Chris zit klaar om mij binnen te laten, wat fijn! Ik zou een half uurtje kijken….het werd op beide avonden bijna een uur. Zoveel te zien. En wat een verschil met de standaard zwemlessen die ik gewend ben. Vanuit mijn eigen ervaring vroeger maar ook recent die van mijn eigen kinderen. De begeleiding die hier geboden wordt, de kleine groepjes, de kennis en ervaring maar vooral het ellenlange geduld met en voor de kinderen. Er heerste op beide avonden een sfeer waar je U tegen zegt. Harry die net doet alsof hij streng is, maar zoveel humor heeft met de kinderen, Carel, duidelijk ervaren docent in zijn manier van doen en met een grote lach…de hele tijd! Yvelle, zo’n mooie, geduldige 1 op 2 begeleiding….prachtig! Ondertussen zijn Marica en Anine een eenheid in het ondiepe, zo op elkaar ingespeeld, zou het moeder en dochter zijn? Later voegen Ineke en Jessica zich bij het ondiepe. Wat een rust en ervaring stralen deze vrouwen uit. Blijkt later dat ze nooit samen les geven….niets van te zien! Laura en Miranda, die geconcentreerd les staat te geven, schud ik nog de hand terwijl ik mezelf naar buiten moet slepen.

Op vrijdag word ik binnen gelaten door de allervriendelijkste Rita. Ik tref Harry weer en vervolgens Teun die al 100 jaar bij de club zit (of 34, dat kan ook). Wat hij zegt is treffend….”het is ook zo gezellig bij de club, het sociale….daar blijf je ook voor”. Wessel die zich niet af laat leiden en serieus en toegewijd zijn les geeft. De liefde voor dit hele gebeuren straalt ervan af. Ondertussen gebeurd er van alles in mijn ooghoek. Het is Gijs. Hij maakt allerlei bewegingen om duidelijk te maken aan de jongen die hij les geeft wat de bedoeling is. Het werkt. De jongen doet zijn best. Voor Gijs. In het ondiepe ontmoet ik Anna, die samen met Anine 2 op 3 begeleiding geeft….wauw. En wat weten ze veel van de kinderen….Anna checkt met een moeder of het klopt dat een meisje geen oordopjes in heeft….want ze heeft net 2 weken buisjes….Dat je daar aan denkt! Zo lief… Ondertussen gaat een jongetje van, ik schat niet ouder dan 5, dat huilend al vanaf de douches aan komt toch het water in. Omdat Anine zegt dat hij haar vriend is en hem het water in tilt. Wat had ik mijn zoontje dit ook gegund. Terug naar het diepe, ik wil nog niet naar huis. Harry heeft een beetje mijn hart gestolen. Hij staat (weer) een soort boog (wat later een hoek blijkt te zijn) uit te beelden. Ik snap er niks van, maar dat hoeft ook niet, de kinderen doen precies wat hij kennelijk bedoelt. Harry maakt een meters in het bad…hij loopt mee, roept ze toe…kom op, volhouden, zet door….maar wat een warmte zit er in deze man. Hij seint mij in, let op….er komen zo nieuwe kinderen….ga maar kijken bij Marica. Het was een goeie tip, ik zit mateloos geboeid te kijken hoe deze ‘stevige vrouw’ waar ik nu al een aantal keren contact mee heb gehad met een eindeloos geduld en 4 verschillende manieren een angstig jongetje het water in probeert te krijgen. Het lukt haar natuurlijk….de zeepaardjesring doet het em uiteindelijk….
Dit komt door haar. Want ze blijft en houdt vol, zonder oordeel en in contact. Super!
Op de weg naar buiten kan ik nog snel Jaenet en Trea een hand geven. De synchroonzwemgezusters..nou ja, schoonzussen dan. Duidelijk trots op hun ‘tak van sport’ wanneer ik hen ernaar vraag….mooi.

Terug naar de zondagochtend. Ik ontmoet mijn nieuwe beste IT vriend, Menno. Duidelijk de broer van Chris…in alle rust zijn zij duidelijk een belangrijke stabiele basis van deze club. Ook ontmoet ik Zwanie en Bennie, zeer ervaren leden, beide een waardevolle toevoeging vanochtend. Wat leuk dat ik verder iedereen ken. We gaan van start, want ze zitten toch al klaar. En we zijn uiteindelijk ruim 2 uur bezig samen. Laura blijkt continu in contact met kinderen te zijn….Ik snap nu ook waarom Ineke het jongetje wat zich zeer deed zo snel weer in actie kreeg. Jaenet is druk met haar werkblad,….zo was het bedoeld! En ze plakt ook een briefje op mijn rug bij het complimentenspel, leuk. Miranda haar blik wanneer ze vertelt over de mantelzorg raakt me.
evaluatie diaDe kern van vanochtend is inspiratie en waardering vinden bij elkaar. Want deze mensen zijn de vereniging, samen. Er wordt gehuldigd (terecht), drijfveren worden besproken, bevindingen vanuit de werkbezoeken, complimenten uitgedeeld en oh ja….we hebben het ook nog over communicatie. Dit begint namelijk bij jezelf. Even opfrissen hoe het in de theorie ook alweer zit. Wat is ruis in een zwembad….deze mensen weten het amper meer….zo gewend….
Tips voor en in het contact met kinderen en hun ouders, hopelijk draagt het bij en kunnen ze hun krachten weer bewuster inzetten in de praktijk. Bijscholen is ook (weer) (h)erkennen hoe goed het gaat. Een ‘oh ja effect’ en dit, vanuit je eigen kracht, gebruiken om nog meer te kunnen betekenen in het contact met kinderen en hun ouders. De inspiratie is er weer, mocht het al nodig zijn geweest….

Onder de indruk verlaat ik, nadat ik nog lekker mee mocht lunchen en zelfs cadeautjes krijg, het buurtcentrum. Het was een feest met deze mensen.
 

p.s. Trea, de volgende keer gaan we meer knutselen, maar ik zou zeggen….geef jij de workshop dan maar ?.

Bedankt en vooral heel veel plezier in het bad, met elkaar.

Kitty

 
Klik om het volledige nieuwsarchief te tonen.
Terug naar boven